برنج به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مواد غذایی در بسیاری از کشورها به‌ویژه در ایران، نقش مهمی در تأمین نیازهای غذایی خانوارها دارد

کشاورزان در هرسال برای تولید برنج  متحمل هزینه‌های جانبی زیادی می‌شوند که افزایش اندک قیمت فروش برنج و از سوی دیگر واردات برنج در زمان برداشت محصول، کفاف تأمین هزینه‌های آنان را نمی‌دهد و به‌نوعی دخل‌وخرج با هم نمی‌خواند، افزایش قیمت نهاده‌ها مانند بذر، کود، سموم و انرژی می‌تواند فشار مالی زیادی بر کشاورزان وارد کند از سوی دیگر افزایش دستمزد کارگران نیز به هزینه‌های تولید اضافه می‌شود و بر سودآوری کشاورزان تأثیر می‌گذارد.  عدم‌حمایت کافی دولت از کشاورزان، مانند قیمت‌گذاری تضمینی یا تسهیلات مالی مناسب و پرداخت به‌موقع تسهیلات، موجب دلسردی کشاورزان گردیده که همین باعث شده است شاهد تغییر کاربری زمین شالیزاری و یا حتی بی‌کار گذاشتن زمین به‌دلیل عدم به صرفه بودن کاشت برنج باشیم.

آن چیزی که در این سال‌ها موجب شده است کشاورزان بیشتر متضرر شوند واردات برنج بیش از میزان مورد نیاز کشور بود که باعث بی‌نظمی در بازار شده است برای حمایت از کشاورزان تولیدکننده باید  تمدید ممنوعیت واردات برنج صورت گیرد  تا کشاورز بتواند محصول خود را به فروش برساند

به نظر می رسد در حال حاضر  تنها راه اقتصادی کردن محصول برنج مدیریت واردات است تا صرفاً به‌اندازه نیاز کشور واردات صورت گیرد امری که باید در کانون توجه جدی مسئولان قرار گیرد .