در هنگامه آتش و خون که به حکم عقل باید گریخت مردانی به حکم عشق و وظیفه  پای در میدان نهادند و از وجب به وجب خاکی اهورایی دفاع کردند که گویی  همچون اساطیرش  در آسمانش ققنوس ها به پرواز در می آیند   .

هر مردی که در آتش عشق سوخت گویی مردی دیگر در قامت ققنوس از خاکسترش پر کشید   و این رسم پرواز دگر باره و صد باره و هزار باره ،  رسم قرنهای این خاک اساطیری است  که گویی با دم مسیحاییش ،   اساطیرش ،  از لابه لای نقل ها و نقل ها  در قامت مردانی بی ادعا  بیرون می آیند و جان می گیرند ، زندگی می کنند و  همچون اساطیر می میرند و جاودانه می شوند  .

این خاک دیگر فقط به اسطوره ها و داستانهایش نمی نازد به مردان واقعیش می نازد  و به آنانی  مباهات می کند که در این خاک نفس کشیدند  اما اسیر نفس نشدند   عاشق شدند اما از عشق گذشتند  خواستند  اما از خواسته خود رد شدند  و هیچ مردانگی بزرگتر از این نیست که از خود بگذری تا دیگران بمانند  حقیقتی سخت که چقدر آسان در این آب و خاک معنا شد ، تکرار شد و تکرار شد تا به حقیقتی ملموس بدل گشت که گویی بخشی بدیهی و غیر قابل انکار از زندگی مردمان این سرزمین است

عشق ، گذشت ،  ، فداکاری و مرگ برای دیگران و  مردن برای سرزمین که همچون مادر دوستش داری

 ۳۱ شهریور بر تمامی مردمان این سرزمین گرامی باد مردمانی که لایق بهتریند  و نیابد و نشاید که فراموش شوند .