مدیر عامل شرکت شهرکهای صنعتی استان گیلان در گفتگو با مهر راکد بودن بیش از ۵۰ در صد واحد های صنعتی استان گیلان را اعلام داشت  آماری به شدت مایوس کننده  و تاسف بر انگیز …

 گیلان یکی از استان‌های مهم صنعتی ایران است که با برخورداری از منابع طبیعی، موقعیت جغرافیایی مناسب و نیروی کار ماهر، نقش بسزایی در اقتصاد کشور دارد. با این حال، در سال‌های اخیر، شاهد رکود قابل توجهی در بسیاری از واحدهای تولیدی این استان بوده‌ایم. بر اساس آمارهای موجود، حدود ۵۰ درصد از واحدهای تولیدی گیلان در حال حاضر در وضعیت رکود قرار دارند. این مقاله به بررسی علل رکود واحدهای تولیدی در گیلان پرداخته و عواملی که موجب ایجاد این وضعیت شده‌اند را تحلیل می‌کند.

• کمبود سرمایه در گردش

یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که واحدهای تولیدی با آن مواجه هستند، کمبود سرمایه در گردش است. بسیاری از واحدهای تولیدی برای تأمین هزینه‌های جاری خود، به ویژه در شرایط اقتصادی کنونی، دچار بحران مالی شده‌اند. این مشکل به دلیل عدم دسترسی به منابع مالی کافی، مشکلات بانکی، و عدم تأمین سرمایه از طریق سرمایه‌گذاران خارجی یا داخلی ایجاد شده است. به همین دلیل، بسیاری از واحدها قادر به خرید مواد اولیه مورد نیاز خود نبوده و خط تولیدشان متوقف می‌شود. این کمبود نقدینگی به‌ویژه در دوران رکود اقتصادی و افزایش قیمت‌ها شدت می‌یابد.

• مشکلات مالیاتی و مقررات پیچیده

واحدهای تولیدی در گیلان و سایر استان‌های کشور، با مشکلات مالیاتی و مقررات پیچیده دست و پنجه نرم می‌کنند. فشارهای مالیاتی زیاد و بوروکراسی پیچیده اداری، بسیاری از تولیدکنندگان را از ادامه فعالیت بازمی‌دارد. این مشکلات نه تنها باعث افزایش هزینه‌های تولید می‌شود، بلکه وقت و انرژی تولیدکنندگان را نیز هدر می‌دهد و موجب کاهش انگیزه برای سرمایه‌گذاری و توسعه واحدهای تولیدی می‌گردد.

• دسترسی محدود به بازار

دسترسی به بازارهای داخلی و خارجی یکی دیگر از چالش‌های عمده واحدهای تولیدی در گیلان است. در شرایطی که بازار داخلی با رکود مواجه است و تقاضا برای محصولات کاهش یافته است، تولیدکنندگان نمی‌توانند محصولات خود را به فروش برسانند. علاوه بر این، رقابت شدید با کالاهای وارداتی و مشکلات مربوط به صادرات، به ویژه در زمینه حمل‌ونقل و هزینه‌های گمرکی، مانع از رشد و توسعه واحدهای تولیدی می‌شود. این مشکلات باعث می‌شود که بسیاری از تولیدکنندگان از ادامه فعالیت باز بمانند.

• کمبود نیروی انسانی متخصص

نیروی انسانی ماهر و متخصص از ارکان اصلی موفقیت هر واحد تولیدی است. در گیلان، بسیاری از واحدهای تولیدی با کمبود نیروی متخصص و ماهر روبه‌رو هستند. عدم آموزش کافی در سطح مدارس و دانشگاه‌ها، و همچنین نبود برنامه‌های آموزشی و مهارتی متناسب با نیاز بازار کار، باعث کاهش بهره‌وری در واحدهای تولیدی می‌شود. در نتیجه، این کمبود نیروی کار ماهر باعث پایین آمدن کیفیت محصولات و افزایش هزینه‌های تولید می‌شود.

• مشکلات زیرساختی

زیرساخت‌های ناکافی در زمینه‌های مختلف، از جمله حمل‌ونقل، انرژی، آب و گاز، از دیگر دلایل رکود واحدهای تولیدی در گیلان است. بسیاری از واحدهای تولیدی به دلیل مشکلات در تأمین انرژی (خصوصاً برق و گاز) یا کمبود امکانات زیرساختی نظیر جاده‌های مناسب برای حمل‌ونقل کالا، قادر به فعالیت مستمر و بهینه نیستند. این مشکلات نه تنها باعث افزایش هزینه‌های تولید می‌شود، بلکه موجب کاهش رقابت‌پذیری واحدها در بازارهای داخلی و خارجی می‌شود.

• نوسانات قیمت مواد اولیه و نوسانات ارزی

نوسانات قیمت مواد اولیه و ارز نیز از عوامل مهم رکود واحدهای تولیدی در گیلان است. بسیاری از واحدهای تولیدی برای تأمین مواد اولیه خود به

واردات وابسته هستند و با تغییرات نرخ ارز، هزینه‌های تولید به طور ناگهانی افزایش می‌یابد. این امر موجب می‌شود که تولیدکنندگان قادر به پیش‌بینی هزینه‌ها نباشند و در نتیجه تصمیم‌گیری‌های تجاری خود را با مشکل مواجه کنند. همچنین افزایش قیمت مواد اولیه داخلی نیز فشار مضاعفی به تولیدکنندگان وارد می‌کند.

• رکود اقتصادی و کاهش قدرت خرید مردم

رکود اقتصادی عمومی کشور و کاهش قدرت خرید مردم نیز تأثیر زیادی بر رکود واحدهای تولیدی در گیلان دارد. زمانی که قدرت خرید مردم کاهش می‌یابد، تقاضا برای کالاهای مصرفی نیز کاهش پیدا می‌کند. این کاهش تقاضا موجب می‌شود که تولیدکنندگان نتوانند محصولات خود را به فروش برسانند و در نتیجه فعالیت‌های تولیدی‌شان متوقف شود. این مسأله به‌ویژه در صنایعی که بیشتر به کالاهای مصرفی وابسته هستند، به وضوح مشاهده می‌شود.

• عدم حمایت‌های کافی از سوی دولت و نهادهای مرتبط

یکی از دیگر علل رکود واحدهای تولیدی در گیلان، عدم حمایت کافی از سوی دولت و نهادهای مرتبط است. اگرچه در برخی موارد حمایت‌هایی از تولیدکنندگان صورت می‌گیرد، اما این حمایت‌ها به طور کلی ناکافی و پراکنده است. نبود برنامه‌های توسعه‌ای مشخص، عدم حمایت مالی مناسب، و نبود مشوق‌های مالی برای جذب سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی، از جمله عواملی است که باعث کاهش انگیزه تولیدکنندگان برای ادامه فعالیت می‌شود.

رکود ۵۰ درصد از واحدهای تولیدی گیلان نتیجه ترکیبی از مشکلات اقتصادی، مدیریتی و زیرساختی است. کمبود سرمایه در گردش، مشکلات مالیاتی، دسترسی محدود به بازار، کمبود نیروی انسانی متخصص، مشکلات زیرساختی، نوسانات قیمت مواد اولیه، رکود اقتصادی و عدم حمایت‌های کافی از سوی دولت، همگی عوامل مؤثر در این رکود به شمار می‌روند.