بر اساس آمار سال گذشته ۱۵۹۰ پرستار از کار خود استعفا داده‌اند. این رقم نشان می‌دهد که میزان ترک خدمت پرستاران به مراتب بیشتر از مهاجرت آن‌هاست و حتی می‌توان گفت که استعفا و کناره گیری از کار در بین پرستاران، دو تا سه برابر مهاجرت از کشور رواج یافته است.

بر اساس اعلام رئیس سازمان نظام پرستاری، سالانه ۲ هزار پرستار برای خروج از کشور درخواست می‌دهند و ۲ هزار پرستار ایرانی در کشور دانمارک حضور دارند به گونه ای که در کشور با این حجم وسیع مهاجرت و استعفا در حال حاضر  تنها ۳۰۰ هزار پرستار مشغول فعالیت می باشند که نشان از کمبود جدی پرستار در کشور دارد  به طوری که در برخی استان‌ها به ازای ۸ تا ۹ نوزاد تنها یک پرستار وجود دارد

تمامی این آمار و ارقام ها نشان  از این دارد که در صورت بی توجهی، مشکل کمبود پرستار تبدیل به بحرانی جدی خواهد شد چرا که در حال حاضر ۷۰ درصد پرستاران خانم هستند و بر اساس رأی دیوان عدالت اداری، نمی‌توان پرستاران را اجبار به اضافه کاری کرد.

پرستاران  خواستار افزایش مبلغ اضافه کاری، صدور مجوز جذب و استخدام و تبدیل وضعیت پرستاران طرحی، پایان طرحی و ۸۹ روزه‌ها می باشند  اما ، با وجود اینکه نیاز به تأمین نیروی پرستاری در کشور به شدت احساس می شود هنوز  پرستاران طرحی که در دوران کرونا به کشور خدمت رسانی کردند به کار گرفته نمی‌شوند؛  همچنین بر اساس قانون بهره وری، مدت زمان بازنشستگی مشاغل سخت ۲۵ سال است اما متأسفانه پرستاران از مزایای این قانون بی بهره هستند همچنین مجلس ترمیم حقوق کارکنان را تصویب کرده اما این مهم در احکام حوزه پرستاری مدنظر قرار نگرفته است.

همه این عوامل باعث گردیده است  که در سال ۱۴۰۲، هزار و ۵۹۰ پرستار استعفا دهند به طوری که تعداد استعفا و کناره گیری این قشر دو تا سه برابر مهاجرت‌ها است که این امر نشان می دهد مسئولان باید به شکل عملی و جدی  وارد حل مشکلات پرستاران شوند .

منبع : رکنا