این روزها شالیکاران حاصل یک سال زحمت خود را از زمین‌های شالی برداشت می کنند . برنجی که با زحمت فراوان از جمله هزینه بالای کارگر، قیمت بالای سموم و کودهای شیمیایی و هزینه زیاد برداشت بدست می‌آید.

متاسفانه هرسالی که می‌گذرد زمین‌های شالی توسط کشاورزان و یا فرزندان آنها خشک و بعد به فروش می‌رسند و این قصه غمبار شالی و برنج  است.

دستمزد بالای کارگر و قیمت زیاد سموم باعث می‌شود برنج حاصله مقرون به صرفه نباشد

اسدالله خویی یکی از شالیکاران سالهاست علیرغم همه مشکلات از جمله دستمزد بالای کارگر، نهاده‌ها و کودهای شیمیایی اما پای زمین خود ایستاده است.

وی خواستار توجه بیشتر مسئولان به کشاورزان شالیکار شد و گفت: قیمت بالای سموم، کود و نرخ بالای کارگرموجب می‌شود برنج حاصله مقرون به صرفه نباشد.

اباذر محمودخانی  که خود دارای زمین  شالیزاری و نیز کمباین جهت برداشت برنج است، در خصوص مهم‌ترین مشکلات کشاورزان برنجکار گفت: در این روزها به علت بالا رفتن قیمت سموم، کودهای شیمیایی و کارگری، برنجکاری به صرفه نیست و اغلب شالیکاران در حال فروش زمین‌های خود در غرب مازندران هستند.

وی افزود: برای جلوگیری از فروش بی رویه زمین‌های کشاورزی که اغلب زمین آبا و اجدادی آنها است مسوولان باید وارد عمل شوند و به کشاورزان کمک کنند در غیر اینصورت اگر وضع بدین منوال ادامه یابد زمینی برای کشاورزی باقی نمی‌ماند. زحمت و هزینه‌ای که کشاورزان متحمل می‌شوند با قیمتی که دولت برای برنج مصوب می‌کند همخوانی ندارد و کشاورز و باغدار زیر فشار است در نتیجه بسیاری از زمین ها بدون کاشت و برداشت از بین می‌رود.

عمده مشکلاتی که شالیکاران با آن دسته و پنجه نرم می‌کنند هزینه بالای تخم شیار، نشاکاری، نهاده‌های تولیدی و نیز هزینه برداشت و در نهایت هزینه شالیکوبی است که با توجه به هزینه‌هایی که انجام می‌دهند و قیمت نهایی برنج سفید، آنچنان به صرفه کشاورزان نیست. حتی برنج پارسال بسیاری از کشاورزان روی دستشان مانده است و گلایه می‌کنند چرا مسوولان راهکاری ایجاد نمی‌کند که  لااقل برنج پارسال به فروش برسد.